Samodzielny Publiczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnej w choroszczy - Choroszcz

Marian P.

Opinia o Szpitalu Psychiatrycznym w Choroszczy

Pobyt w szpitalu psychiatrycznym w Choroszczy to doświadczenie, które wielu pacjentów wspomina z dużym rozczarowaniem i frustracją. Choć placówka powinna zapewniać opiekę osobom zmagającym się z chorobami psychicznymi, rzeczywistość często odbiega od oczekiwań.

Warunki w szpitalu
Już na pierwszy rzut oka szpital sprawia przygnębiające wrażenie. Budynki są stare, często w złym stanie technicznym, a wnętrza przypominają bardziej więzienie niż placówkę leczniczą. Na oddziałach brakuje prywatności – wieloosobowe sale są przepełnione, a hałas i chaos panujący na korytarzach nie sprzyjają zdrowieniu.

Podejście personelu
Jednym z największych problemów jest podejście personelu do pacjentów. Wiele osób skarży się na brak empatii i traktowanie z góry. Zamiast indywidualnego podejścia i próby zrozumienia problemów pacjenta, często stosuje się rutynowe rozwiązania, sprowadzające się do podawania leków i ignorowania rzeczywistych potrzeb chorego. Pacjenci, którzy próbują zgłaszać swoje złe samopoczucie lub skutki uboczne leków, często spotykają się z lekceważeniem lub wręcz agresją ze strony personelu.

Leczenie i terapia
Podstawowym sposobem „leczenia” w szpitalu w Choroszczy jest farmakoterapia. Pacjenci często dostają duże dawki leków uspokajających i przeciwpsychotycznych, co sprawia, że większość czasu spędzają w stanie otępienia. Brakuje indywidualnej terapii, psychologicznego wsparcia i podejścia nastawionego na realną pomoc. Nawet zajęcia terapeutyczne są prowadzone w sposób rutynowy i nie angażują pacjentów w rzeczywisty proces zdrowienia.

Przymus i ograniczenia
Zdarzają się przypadki stosowania przymusu bezpośredniego w sposób budzący kontrowersje – unieruchamianie pacjentów, podawanie leków na siłę czy zamykanie w izolatkach. Osoby hospitalizowane często nie mają żadnej kontroli nad własnym leczeniem ani możliwości konsultacji swoich obaw z niezależnym specjalistą.

Jedzenie i warunki sanitarne
Kolejną bolączką jest jakość jedzenia – pacjenci otrzymują posiłki o niskiej wartości odżywczej, które często są zimne i niesmaczne. Higiena również pozostawia wiele do życzenia – łazienki są w złym stanie, a pacjenci muszą często korzystać ze wspólnych, niezbyt czystych sanitariatów.

Podsumowanie
Pobyt w szpitalu psychiatrycznym w Choroszczy dla wielu pacjentów nie jest krokiem w stronę zdrowienia, lecz traumatycznym doświadczeniem. Zamiast realnej pomocy, pacjenci często doświadczają lekceważenia, złego traktowania i rutynowego podawania leków. Brakuje empatii, profesjonalnego wsparcia oraz godnych warunków do powrotu do zdrowia. System opieki psychiatrycznej w Polsce wymaga pilnych reform, a ten szpital jest tego najlepszym przykładem.
Krzysztof K to skibidi sigma bo wywala wszystkich ze szpitala

Skalniaczek

Kiedy grałem w lola i Mordekasier trafił mnie R-ką przeniosłem się tu potem przyszedł do mnie knur z szkolnej 17 z białego stoku ujeżdżając jakiegoś majora i razem ugotowaliśmy zupę olejową. Polecam 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂

Bożena B.

Dotyczy: Oddział Neurologii Szpital w Choroszczy
Leżę na sali po-udarowej dla kobiet. W sali nie pali się światło ale w ścianie od korytarza jest duże okno, na korytarzu świeci się światło w sali więc wszystko dokładnie widać. Godzina 5, może 6 rano, budzi mnie lecąca ciecz, podnoszę głowę, widzę że salowa z worka, gdzie zbiera się mocz od pacjentki, która jest nieprzytomna, wlewa mocz do dzbanka, z dzbanka wlewa mocz do plastikowego kubeczka i stawia na stoliku obok nieprzytomnej. Jest nas trzy w sali. Salowa ten mocz ma w jednym dzbanku, bierze plastikowy kubeczek, wlewa mocz do kubeczka podchodzi do łóżka drugiej nieprzytomnej pacjentki, stawia na stoliku, następny kubeczek z tym samym moczem stawia na mojej szafce.
Ja już nie wytrzymałam prawie na pół siedząco krzyknęłam: co mi postawiłaś? a ona zdziwiona mi odpowiada "mocz" krzyknęłam: czyj mocz? Ona odpowiada "pani mocz" ja jej mówię: To nie jest mój mocz nalałaś go z dzbanka, to jest tej pierwszej pacjentki mocz z tego worka wlałaś do dzbanka i wszystkim nam teraz wlewasz i stawiasz na szafkach, ty oszustko! Kazałam jej dać drugi pojemnik czysty, wstałam, nad basenem nasikałam do tego kubeczka i powiedziałam: To jest mój mocz i ten mocz masz oddać do badania. Salowa była w szoku mówi do mnie "to pani chodząca?" tak chodząca i myśląca i świadoma tego co widzialam i co zrobiłaś - odpowiedziałam. Tak się właśnie zachowuje personel szpitala w Choroszczy oddział neurologiczny .Dzisiaj odważyłam się o tym napisać. Ilu pacjentów zostało oszukanych ? Apropo mojego moczu to faktycznie podała mój. Miałam zakażenie układu moczowego, często sikałam. Na drugi dzień, lekarka zapytała czy często sikam, wywnoskowała to z wyników badania faktycznie mojego moczu. Czyli nie zamieniła tego moczu, chociaż zrobiła na koniec uczciwie ale i tak potępiam jej wyczyn. Kogo wy tam zatrudniacie? To jest wyciąganie pieniędzy od podatnika, a pielęgniarki to chodzą jak krowy, nie ma nawet dzwonka w sali żeby zadzwonić po pomóc. Pielęgniarki siedzą w socjalnym żrą i chachają się i w ogóle nie zwracają uwagi na pacjentów. Jak poszłam do nich do socjalnego i powiedziałam, że czekamy na którąś z pielęgniarek żeby odłączyła kroplówkę to były wszystkie obrażone, jak śmiałam przyjść i zwrócić uwagę? Byłam już wtedy napiętnowana, najgorsza pacjentka. Najciekawsze jest to: cztery pacjentki w sali, do każdej pacjentki podchodzi inna pielęgniarka (tak ich tam dużo zatrudnionych, na tej samej zmianie), a chodzi tylko o podłączenie kroplówki. Każda pacjentka ma inną pielęgniarkę. Do każdej pacjentki podchodzi z łaską bo musi kroplówkę podłączyć. Tak właściwie obserwując to one tylko rano rozniosły tabletki, potem za jakiś czas przychodziły podłączyć kroplówkę, a potem trzeba było długo, długo czekać godzinę, dwie zanim któraś przyszła i odłączyła tę kroplówkę i więcej już przez cały dzień nie było ich widać. Nie wiedziałam żeby któraś z pielęgniarek zapytała: czy może ciebie umyć bo nie dasz rady? NIE tam pacjentów się nie myje, pacjent sam musi się umyć, a przecież jest ich tak dużo więc siedzą sobie w socjalnym i to jest ich praca.
Przeżyłam dużo, widziałam wiele szpitali nie tylko w Polsce, ponieważ jestem bardzo schorowaną osobą. Mam swoje lata ale czegoś takiego jak żyję nie widziałam co tu się dzieje w tym obskórnym nazwijmy "szpitalem" bo to nie jest szpital to jest jakaś przetrwalnia dla ludzi, którzy nie chcą pracować i którzy chcą brać pieniądze za nic NIE robienie. Zarobić i się nie narobić. Najlepiej jak RECE I NOGI MAJĄ SPOKÓJ !!! a pieniądze same wpłyną na konto.
PS.
Powiecie Czemu wcześniej tego nie zgłosiłam np.: dla ordynatora? Nie mogłam tego zgłosić bo nikt by mi nie uwierzył, pomyśleliby, że sobie wymyśliłam, A ja byłam naprawdę świadoma tego co widziałam. Od tamtej pory ta świadomość nie daje mi w spokoju żyć. Cały czas mam to przed oczami, mimo odległego czasu. JAK MOŻNA BYĆ TAK NIEUCZCIWYM ?
Wniosek ostatni:
- na sali poudarowej powinna być zainstalowna kamera.

Jolanta G.

Generalnie śmierdzące PRL miejsce , nie dla jakichkolwiek normalnych ludzi poziom 0 , mało kto jest normlany- z pracowników, realnie ludzie są w stanie postawić błędnie diagnozę. Smród , bród i tyle. Nie dziwie się , że są potem problemy jak w gazetach się rozpisują. Śmierdzi mchem dookoła , wygląda jak to z wojny 2 światowej. Max miejsce dla idiotów.

Zateco M.

Przywiozłam człowieka silnego i zdrowego, a wy co z nim zrobiliście?
Twarz skamieniała,zalekowany,nie nadający się po wypisie do normalnego funkcjonowania
Okropne miejsce..wykańczalnia ludzi

Karolina

Jestem Arkadiusz Ktosek, jestem osoba chora na zespót Delbrucka . i Aspergera, Som to Nieulecalne chorobynie do Uleczenia . U lekarza i u chirurga nie do ulecenia Nic nie moge Zrobié Pisatem to z pomoca Taty (-mojego)

Tiger C.

Bardzo okuratna lokalizacja ondynator Krzysztof K bo rodo, którego metody lecznicze to hit tego roku! Dzięki lewatywie za pomocą mlecznej szczotki toaletowej zostałem uratowany z mitomanskiej gorączki w 4 stadium rozwoju. Tylko proszę uważać bo Krzysztof K bo rodo jest bardzo wyczulony na woń mleka i lepiej przyzwyczaić się do chodowli much wychodzącej z pokoju ondynatora Krzysztofa K bo rodo pozdrawiam ondynatora Krzysztofa K bo rodo z całą rodzinką

Igor

Nalałem do basenu i nie wiem czy to jest to możliwe to prosiłbym jeszcze nie wiem jak się okazało że namiot wynalazł chińczyk
Ps byłem nie zostałem wyleczony