Krajowy Ośrodek Psychiatrii Sądowej dla Nieletnich w Garwolinie - Garwolin

Oliwia B.

Spędziłam 3 i pół miesiąca w tym miejscu i zostałabym jeszcze dłużej. Takiej pomocy jak tutaj nie dostałam nigdy. Dużo terapełtek, dużo psychologów, którzy naprawdę pomagają!. Super lekarze, bardzo dobrze dobierają leki.
Naprawdę dużo zajęć takich jak terapia zajęciowa, sport itp.
Wiadomo trzeba się dostosować do zasad panujący tam , bo inaczej są takie małe kary, ale nie drastyczne czy coś, a jak się dostosowuję, to są tak zwane przywileje . Jak osoba zagraża swojemu życiu czy kogoś to są pasy, ( Tak jak w każdym psychiatryku) ale długo się w nich nie leży .
Przygotowują też do dorosłości
( zajęcia środowiskowe czy ZEZ.) co jest mega super.
Personel jest naprawdę fajny.
Czas w tym miejscu upływa bardzo szybko.
Polecam całym sercem to miejsce ❤️
Pozdrawiam
Panią Agnieszkę z TZ 💛
Z pielęgniarek:
Panią Elę D.
Panią Elę
Panią Danusie
Panią Monikę
Panią Ulę
Z terapełtek:
Panią Anie
Panią Anete
Panią Gosie
Z psychologów:
Panią Asię S.
Panią Patrycję
Z sanitariuszy:
Pana Sławka
i wszystkich fajnych
❣️

Oliwia L.

Dla mnie strasznie nie było byłam tam 8 miesięcy i uważam że fajnie spędzony czas szkoda w sumie że ukończyłam 18 rok życia bo bym chętnie tam wróciła. Personel jest mega fajny i miły tylko trzeba się stosować do zasad. Jak ktoś sobie robi krzywdę to przecież trzeba tą osobę zamknąć bo zagraża swojemu i innym zdrowiu. Jest ciężko na początku później grupa przyjmuje normalnie tylko muszą się przyzwyczaić ze jest nowa osoba.
Ten kto tam trafia wiem że będzie w dobrych rękach.
Lekarze bardzo dobrze dobierają leki to nie jest tak jak w innych szpitalach że weźmiesz leki i będziesz jadł jak swinia tylko właśnie jest wszystko dobrze obliczone i jesz jak normalny człowiek. Ja tam schudłam 20 kg w 8 miesięcy.
Nie bójcie się tam trafić jest naprawdę fajnie
Pozdrawiam

Jowisz P.

Mowa jest o KOPSN
Wielka mi to instytucja działajacu ku dobremu rozwoju lepszej przyszłości
Jako były Pacjent mogę szczerze powiedzieć
Izolacja od normalnego życia
Zero czego kolwiek
Gdy zaczniesz stawać im na drodze po paru dniach możesz mieć problem z obudzeniem się
Wielka pomoc
I te gagatki (sanitariusze)
Pompowany opis pseudo pomocy osoba która trafią tam po wyjściu będę zmagały się z większymi problemami
PoZDro M💪

Kate-Ann S.

Ta placówka zaszkodziła mojemu zdrowiu psychicznemu jak tylko była w stanie. Gdyby nie lekarze w niej, gdyby nie traktowanie jakiego dopuszczali się sanitariusze i pielęgniarki i gdyby nie cały sposób prowadzenia tam "pacjenta", to najpewniej nie miałabym takiego problemu z zaufaniem psychiatrom jaki mam i po pomoc psychiatryczną zgłosiłabym się wcześniej niż 10 LAT po opuszczeniu placówki. Jak dobrze kojarzę, to nie można pisać o rzeczach drastycznych w opiniach Google więc zostawię was z jednym artykułem na koniec jeżeli chodzi o moje doświadczenia.

Spędziłam w KOPSn (albo raczej kopsie jak to mawiały osoby wewnątrz) osiem miesięcy po próbie bycia wyrzuconą z oddziału trzeciego prowadzonego wtedy przez panią Genowefę P.
KOPSn to było to samo, ale na sterydach. Tak samo barbarzyńskie metody oraz jeszcze gorsze zezwierzęcenie i zaszczucie człowieka. Przepustki istnieją, ale z racji tego, że nikt o nich nie informuje osób w środku i na zewnątrz, OD 20 LAT ISTNIENIA OŚRODKA, NIKT NIE BYŁ NIGDY NA PRZEPUSTCE OKOLICZNOŚCIOWEJ. Ludzie odsiadujący wyroki w ZK mają większą szansę na pójście na przepustkę niż przeciętny pacjent KOPSn.
Pierwszy miesiąc spędziłam w za dużym dresie który wyglądał, jakby pamiętał Jarmark Europa. Co ciekawe, tam ten dres później jest używany jako kara za złe zachowanie. Ja wiem, że dla niektórych osób może to być śmieszne, ale mi to się kojarzyło z obozem koncentracyjnym. Tam też przebierano ludzi z ich ubrań w uniformy żeby pozbawić ich poczucia indywidualności i osobowości.
Każda sala to pusty pokój z trzema łóżkami przymocowanymi do podłogi i namiastką szafki, którą były jakieś dechy przykręcone do ściany. Łóżkiem to też ciężko nazwać tak w ogóle, to kawałek cienkiej pianki narzucony na metalowy stelaż. Każda sala była nie tylko monitorowana kamerami 24h na dobę ale także monitorowana osobiście przez sanitariuszy przez okienka w drzwiach. Dodatkowo, w samych salach nie dało się wyłączyć niebieskiego światła, które świeciło codziennie przez całą noc. Już wtedy się zastanawiałam, dlaczego nie mogli po prostu zamontować kamer na podczerwień.
Jedzenie również było straszne (codziennie to samo śniadanie, do którego trzeba było mieć swój własny cukier bo ta zupa mleczna codziennie się przejadała po trzech dniach). O reszcie jadłospisu się nie wypowiem, ale jako dziecko z bidula mogę określić jadłospis, ofertę dań i sposoby ich przygotowania jako „typowo ośrodkowe ale gorsze, bo szpitalne w dodatku”. A, zapomniałabym. Całe pożywienie było serwowane na plastikowych talerzach i jedzone plastikowymi sztućcami turystycznymi. Napis „Sea to Summit” na sztućcach zapamiętam do końca życia.
Jedynym co nie było przemocą tam, był czas wolny na świetlicy, zajęcia sportowe (coś jak WF w szkole tylko z dzieciakami na oddziale, KOPSn ma swoją własną salę gimnastyczną w budynku) i terapia zajęciowa podczas której zszywaliśmy sobie zeszyty do szkoły, bo na terenie szpitala nie można mieć nawet zszywek w nich. Namalowałam tam też cały obraz akrylami co nie było zwykłą aktywnością tylko „nagrodą” za nierobienie problemów.

Generalnie, jeżeli by to zależało ode mnie, to działka przy Legionów 11 byłaby pustym placem już w 2014 roku jak stamtąd wyszłam. O ile potrzeba placówki sądowo-psychiatrycznej dla młodzieży tak nie można traktować nikogo w sposób w jaki są traktowane osoby tam.

Pamiętam moją pierwszą myśl po przyjściu tam. Zachodziłam w głowę jak mnie, ze stwierdzoną depresją, chcą na leczyć poprzez sprawianie, że czuję się jeszcze gorzej.

Artykuł na Onecie o traktowaniu pacjentów tam, jak obiecywałam na początku
https://wiadomosci.onet.pl/warszawa/pizamki/ppbf3kt
Raport Krajowego Mechanizmu Prewencji Tortur z wizytacji w KOPSn
https://bip.brpo.gov.pl/sites/default/files/2024-01/Raport%20-%20KOPSN%20Garwolin%202023.pdf
Zdjęcia: [1] Te sztućce pamiętam do dzisiaj
[2] Zdjęcia z raportu KMPT - wygląd sal w placówce. Jedyna różnica między izolatką a normalną salą jest to, że normalna sala ma więcej łóżek

Esz E.

Nie polecam oddziału D3. Niemiłe pielęgniarki co tylko straszą lekarzem i jeszcze ta kierownik urszula co tylko szantażuje. Współczuję terapeutom bo są w miarę spoko. No a z wychowawcami to zależy z którym.

Paulina K.

Mi ten ośrodek uratował życie ale to było 1998/1999. Pomógł mi się odnaleźć po gnębieniu w szkole i wyprostował mnie mentalnie. Do tego pomógł mi się usamodzielnić. Lekko nie było ale dzisiaj uważam, że byłoby gorzej ze mną gdyby nie ten rok. Ale ja tu nawiązuję do ubiegłego wieku. Nie wiem jak jest teraz.

Nadia ?.

oddział uzależnień D10 okej choć rygorystyczne zasady porównując do innych zamkniętych ośrodków
oddział nerwic MASAKRA nie życzę nikomu trafienia tam

Marta D. D. M.

Odwiedziny dziecka,za okazaniem dowodu osobistego,I w pokoju z ochroną. Ale córka z pobytu w tym miejscu jest bardzo zadowolona.